Parayla saadet olmaz (mı?)

Parasızlıktan ağlananları avutmak, gönül zenginliğinin güzelliğini anlatmak için kullandığımız en anlamlı atasözüdür...

Şarkısı bile var. Parasızlık yüzünden aşkta darbe yediğimizde de mırıldanırız:

"Bu dünya senin olmaz

Ettiğin yanına kalmaz

Söylemiştim sevgilim

Parayla saadet olmaz..."

Meğer bal gibi de oluyormuş, parayla saadet!

Kanada'nın Colombia Üniversitesi'ndeki bilim insanları bu konuyu araştırmışlar...

Atasözümüzü de, güzelim şarkıyı da adeta tekzip etmişler!

Gel de söyle bir daha...

Bir züğürt tesellimiz vardı onu da bilim aldı!

Nasıl mı?

Çok ilginç bir deneyle...

7 ülkeden 21-78 yaş aralığında, 300 gönüllü denek bulmuşlar...

İki gruba ayırıp, grubun birindeki deneklere adam başı üç ay boyunca 10 bin dolar verip diledikleri gibi harcamaları istenmiş...

Diğer gruptakilere ise zırnık koklatmamışlar.

Merak edenler için belirteyim, deney için seçilen ülkeler arasında Türkiye yok! Ben de sizin gibi esefle kınıyorum ülkemizi bu deneye dahil etmeyenleri...

Tam altı ay boyunca izlenmiş bu iki gruptaki katılımcılar gizlice...

Altı ayın sonunda yapılan testler sonucunda, o üç ay bedavadan 10'ar bin doları alan deneklerin, para almadan hayatlarına devam eden deneklere göre daha mutlu oldukları ortaya çıkmış...

Bu verilerden yola çıkarak, şu kanıya varmış bilim insanları:

"Parayla mutluluk pekâlâ oluyor!"

Böyle saçma bir araştırma olur mu?

Bedava parayı kime versen mutlu olur, havalara uçar, bunun için aylar süren deneyler yapmalarına gerek yok ki!

Bizim atalarımız, parayla saadet olmaz derken haram bulaşmış çok parayı kastediyorlardı ki!

Colombia Üniversitesi, bir de Kanada ve İsviçre bankalarında yüklü gizli hesabı olanlarla da deney yapsın, bakalım o zaman ne çıkacak sonuç!

BİR PATRONUN İSYANI!

Başsağlığı için arayan tekstilci dostumla telefonda sohbet ederken, konu ölümden ekonomiye geldi haliyle...

"Nasıl durumlar?" dedim...

Derin bir of çektikten sonra "hiç sorma, moralim ekonomiden daha bozuk" dedi...

Yaşadığı son olayı anlatınca kendisine hak verdim...

İşletmelere yatırım yapmalarını teşvik için vergide belli bir oranda indirimi yapılıyormuş... O indirime güvenerek yeni makineler almış fabrikasına...

Ne var ki, muhasebecisinin acı müjdesiyle beyninde şimşekler çakmış tecrübeli tekstilci dostumun...

Ne mi demiş, muhasebecisi?

"Devlet, vergide yaptığı o teşvik indirimleri geri istiyor, haberiniz olsun!"

Tekstilci dostumun yaptığı yorum da bir o kadar düşündürücüydü:

"Benim asıl üzüntüm, güzel ülkemin, vergisini gününde ödeyen namuslu, dürüst işverenlerin cezalandırıldığı, nasılsa af çıkar diye devlete olan borçlarını ödemeyenlerin ödüllendirildiği bir ülkeye dönüşmesidir... Bu adaletsizlik, bizlerde ne üretim şevki bırakıyor ne istihdam!"

*

30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN!